MONODRAMA „NA DRINI ĆUPRIJA": Izabrane delove romana publici dočarava Tihomir Stanić
Na repertoaru pozorišta „Teatrijum", u četvrtak, 1. avgusta, je monološko kazivanje u interpretaciji poznatog glumca Tihomira Stanića, delova romana nagrađenog Nobelovom nagradom.
Gde se održava
Pozorište „Teatrijum",
Jedno od kapitalnih književnih dela na našem jeziku „Na Drini ćuprija" nobelovca Iva Andrića, objavljeno je u Beogradu pre 75 godina.
Na sceni Pozorišta „Teatrijum“, po izboru i u impresivnoj interpretaciji popularnog dramskog umetnika Tihomira Stanića, publici će biti predstavljeni delovi romana našeg jedinog Nobelovca.
Verni poštovalac i zaljubljenik u Andrićev opus, poprilično fizički sličan velikom piscu, Stanić je tumačio njegov lik u nekoliko filmskih i televizijskih produkcija.
Znalački, sa dubokim emotivnim doživljajem Andrićeve pripovesti, ali i sa pouzdanim iskustvom dramskog umetnika koji zna šta čini efektnu celinu scenskog čina, Stanić je sklopio i angažovano, glumački briljantno izrekao svoj poduži monolog.
Prvak srpskog glumišta ostvario je više od 130 uloga u svim beogradskim, ali u mnogim pozorištima van Beograda.
O ovom svom neobično hrabrom poduhvatu, učenju dugog i složenog proznog teksta, bez partnera i dijaloga koji glumcu olakšava posao, Stanić kaže:
„Sticajem okolnosti, zakačio sam se za ovu ideju pre dvadeset godina. Radio sam te 1999. godine pet meseci po pet sati dnevno i na kraju savladao jednu celinu iz romana Na Drini ćuprija, koju sam zajedno sa dr Ljiljom Mrkić Popović priredio kao veče pripovedanja… Te rečenice Andrićeve usvojio sam, govorim ih s lakoćom vrlo često pred publikom, ali u kafani bez ikakvog povoda… Pronašao sam u Andrićevom delu neiscrpnu inspiraciju za svoj profesionalni život, trening, egzistenciju i od kada sam savladao tekst Na drini ćuprija, i prvi put izveo ovu predstavu, 17. aprila 2001. godine“.
Tihomir Stanić se latio uistinu teškog posla. Iz obimne građe, iz Andrićevog slojevitog i slikovitog prikaza života višegradske kasabe i brdovite okoline, koji zahvata period od šesnaestog veka do početka Prvog svetskog rata, izvukao je na svetlost scene duhovite, dramatične, poetične, komične i tragične peripetije Višegrađana, pre, tokom i posle izgradnje velelepnog mosta – simbola istorijskih mena i sudbine bosanskog življa, pod Turcima i Austrijom.
Posebno je naglasio zaslugu Mehmed-paše Sokolovića, velikog vezira, otetog u detinjstvu od srpske porodice.
Stanić je superiorno, dramaturški vešto, stvorio literarno-scensko delo od izuzetnog edukativnog značaja, koje je i kao teatarski poduhvat veoma značajno.
Njegove glasovne bravure, varijacije emocija, bogatstvo glumačke ekspresije, i nadasve njegov lični šarm, kao da su zbir i suma njegovog raskošnog talenta i bogatog iskustva.