Opisujući svoju umetničku praksu kao društveno angažovanu, Nikola Macura ističe da većina njegovih radova ima i specifičnu vrstu utilitarne vrednosti. U poslednjem projektu „Od buke do zvuka”, on koristi metod apsajklinga: pronalaženja i preuzimanja oružja i drugih rekvizita sa vojnog otpada u Temerinu, i njihovog umetničkog preoblikovanja u svojevrsne muzičke instrumente, poput bombofona – duvačkog instrumenta napravljenog od projektila/granata za ručni bacač M57. Upotrebna vrednost tih umetničkih objekata ogleda se u mogućnosti da se na njima izvode muzički performansi u saradnji sa profesionalnim muzičarima i „Zarđalim orkestrom”, kako ga Macura naziva. Takvim umetničkim postupkom, otvara se niz mogućih problemskih okvira za analizu odnosa između utilitarnosti umetnosti i njene društvene, simboličke ili pak estetske funkcije.

Povezano

BEOGRADSKO GOSTOVANJE LIKOVNOG SALONA „30 SA 30”: Radovi nagrađenih umetnika u Kući Đure Jakšića

NIKOLA MACURA U LIKOVNOJ GALERIJI KCB: Kako je oružje postalo muzički instrument, izložba i performans