NEKADA EGZOTIČNA PERIFERIJA: Put Slavije od močvare do jednog od najpoznatijih trgova u gradu
Trg Slavija obuhvata prostor između ulica Kralja Milana, Beogradske, Makenzijeve, Svetosavske, Bulevara oslobođenja, Deligradske i Nemanjine.
Jedan od najpoznatijih trgova i najprometnijih lokacija u Beogradu, nalazi se na manje od 1,5 kilometar od središta grada, Terazija, na nadmorskoj visini od 177 metara.
Dobio je ime po starom hotelu Slavija, u kojem je na prvom spratu bila skulptura boginje Slavije, simbola svih Slovena.
Sve do 80-ih godina XIX veka, ovo područje je bila velika bara na istočnom rubu grada, gde su Beograđani lovili divlje patke. Ovaj kraj je je bio poznat kao Simića Majur.
Škotski preduzetnik Fransis Makenzi je počeo oblikovanje tog prostora u trg, kupio je veliki komad zemlje od sina tadašnjeg predsednika srpskog parlamenta, Stojana Simića, i podelio ih na manje parcele nemenjene za prodaju, što je tada izazvalo podsmeh Beograđana. Čitav kraj je po njemu nazvan „Englezovac".
Imanje je platio 4.800 dukata, što je u to vreme bila abnormalna suma.
Makenzi je tu izgradio kuću, koju je nazvao „Salom mira”. Ona je kasnije postala stecište radničkog pokreta, Socijalistički narodni dom. Posle Prvog svetskog rata je pretvorena u kafanu „Slavija”, a posle Drugog na istom mestu se nalazio čuveni bioskop „Slavija”.
Na Slaviji su se nalazile kafane „Tri seljaka“ i „Rudničanin“, koje su srušene pre i za vreme Drugog svetskog rata.
Između dva svetska rata na Slaviji skoro ništa nije građeno, u novembru 1940. godine počela je gradnja magazina Vlade Mitića, zgrade koja bi bila najviša u gradu da je završena.Temelji su iskopani, rat je sprečio gradnju, a do danas je ostala beogradska urbana legenda o „prokletstvu Mitićeve rupe“, što je naziv za niz neuspelih projekata gradnje moderne robne kuće na Slaviji.
U vreme nemačke okupacije, 1941. godine je izgrađen kružni tok i regulisan odvod otpadnih voda do reke Save.
Slavija je više puta menjala ime. Posle Drugog svetskog rata, 1947. godine, trg menja naziv iz „Slavija“ u „Trg Dimitrija Tucovića“. Tako se zvao sve do početka 2000-ih godina, kada je i službeno vraćeno staro ime, Slavija.
Nezaobilazan deo Slavije je i hotel istoimenog naziva, a za ovaj deo grada se vezuje prvo otvaranje „Mekdonaldsa" u Istočnoj Evropi.
Hotel „Slavija" je sagrađen između 1882. i 1888. godine.
Slavija je danas jedan od najznačajnijih simbola Beograda i jedno od najfrekventnijih mesta u gradu gde se ukrštaju sve tri vrste javnog gradskog prevoza.
Današnji izgled, sa muzičkom fontanom koja je među najvećim u jugoistočnoj Evropi, Slavija je dobila posle velike rekonstrukcije 2017. godine.