Podsećajući na profesionalno bavljenje sportom, istakao je da je kroz karijeru težio da bude prvi, pravi i najbolji i da nikada ne odustaje od zadatog cilja, uveren u vlastitu pobedu.
– Isto to želim i ovom gradu, da bude grad-pobednik koji i nakon pada uvek nađe snagu da ustane. Želim grad najbolji od svih, želim pravog šampiona. Ukoliko želimo da naš rad bude plodonosan, onda mora da bude mnogo odricanja. Bez obzira na teškoće na koje ćemo nailaziti, nikada ne smemo da odustanemo. Tokom svoje političke karijere nikada nisam krio da sam težio ovoj funkciji, za koju sam borio i žrtvovao. Pokušaću sve da učinim da ovaj grad bude bolji, lepši i jači. U ovom poslu se vreme ne računa minutima, satima i mesecima, već samo rezultatima koje čovek ostavi iza sebe – rekao je Šapić.
Novi gradonačelnik je istakao da je prvi korak napravio na beogradskim ulicama, koje su bile njegovo igralište, škola i život. On je rekao da priča o Beogradu nije samo priča o njegovoj istoriji, o carstvima koja su se ovde sudarala, već o gradu koji je veći od sopstvene istorije.
– To je priča o potpuno novom gradu, izraslom iz močvare na Novom Beogradu, o Beogradu na vodi i građenju novog grada od koga ne smemo da odustanemo bez obzira na sve teškoće. Zbog toga kada kažem metro, obilaznica, novi Savski most i tunel od Ekonomskog fakulteta do Pančevačkog mosta, unutrašnji magistralni prsten, most kod Ade Huje, nova Autobuska stanica, Prokop, fabrike za prečišćavanje otpadnih voda, uređenje parkova i igrališta, sekundarna kanalizaciona mreža, pešačko-biciklistički most, nova zgrada Filharmonije i još mnogi drugi projekti – kažem nema zaustavljanja. Tu je i briga za stare, mlade, decu, ugrožene, za kućne ljubimce, zdravlje i životnu sredinu... Sve su to zadaci od kojih nećemo odustati. Takođe nećemo odustati od efikasnije i transparentnije Gradske uprave, bezbednosti naše dece, sportskih terena i parkova. Sve će to biti teško u sadašnjim okolnostima u savremenom svetu, ali nemamo drugi izbor. Izabrani smo da na kraju ipak pobedimo – rekao je gradonačelnik Šapić.
„Ukoliko želimo da imamo uređen grad, kao i grad dostojan ljudi koji tu žive i rade, onda moramo da se ponašamo u skladu sa pravilima. " Aleksandar Šapić, predsednik Privremenog organa Grada Beograda
On je rekao da je Beograd metropola zahvaljujući svojim različitostima i da je oduvek nesebično prihvatao sve ljude dobre volje.
- Takav grad, širok, otvoren, različit i topao jeste grad koji ću da zastupam i branim. Beograd jeste i mora da bude otvoren, da bi bio mesto u kojem će se svako osećati kao kod kuće. Ne želim da delim ovaj grad političkim šančevima jer je važno čuti sve i razgovarati sa svima. Nikada neću nečiji predlog unapred odbaciti samo zato što dolazi iz druge političke opcije, a moja vrata će uvek svima biti otvorena. Gradska skupština pripada svima koji su izašli na izbore i te ljude ne interesuju naše razlike već bolji i kvalitetniji život, veći i funkcionalniji Beograd. Iskreno se nadam da ćemo svi biti dovoljno zreli i da ćemo ostaviti po strani sve razlike, te da nikada nećemo uraditi ništa što bi naškodilo našem gradu i sugrađanima. Živeo Beograd i živela Srbija. - istakao je Šapić.
Aleksandar Šapić rođen je 1. juna 1978. godine. Vaterpolom je profesionalno počeo da se bavi 1984. godine i tokom duge i plodonosne karijere osvojio je 21 trofej od kojih je devet nacionalnih prvenstava, četiri puta je učestvovao na Olimpijskim igrama i ostvario rezulatat koji mu je obezbedio mesto najboljeg vaterpolo strelca svih vremena našeg regiona. Diplomirao je 2003. godine, magistrirao 2009. godine, a doktorirao 2012. godine u oblasti industrijskog menadžementa. Bio je pomoćnik gradonačelnika grada Beograda od 2009. do 2012. godine. Kao predsednik Gradske opštine Novi Beograd imao je tri mandata. Nosilac je najprestižnijih sportsko-društvenih priznanja i dobitnik je velikog broja priznanja za društveno-koristan i humanitarni rad, a Svetska federacija sporta i kulture sa sedištem u Mineapolisu proglasila ga je 2017. godine za najboljeg sportistu „napadača” svih vremena. Dva puta je odlikovan Ordenom Nemanje prvog stepena za zasluge u predstavljanju države i njenih građana. Oženjen je, otac je dvoje dece. Govori italijanski, ruski i engleski jezik. Za 75. gradonačelnika Beograda izabran je 20. juna 2022. godine.
Jedan od prioriteta biće nam uređenje kompletnog beogradskog priobalja, svih šetališta u našem gradu, tako da ona budu najlepša u Evropi.
Bio je pomoćnik gradonačelnika Grada Beograda od 2009. do 2012. godine. Za predsednika opštine Novi Beograd izabran je na izborima 2012. godine a reizabran na izborima 2016. Svoj treći mandat predsednika opštine Novi Beograd započeo je nakon izbora 2020. godine, a završio se 2022. godine.
Na beogradskim izborima 2018. godine bio je trećeplasirani, sa osvojenih nešto preko 9% podrške Beograđana, a najbolje plasirana organizacija koja je samostalno nastupila na izborima.
Na sednici Skupštine Srpskog patriotskog saveza, održanoj 21. jula 2018. godine, Aleksandar Šapić je jednoglasno izabran za predsednika ove novoformirane političke organizacije koja će ubuduće nastupati na republičkom nivou. Srpski patriotski savez prvi put postaje parlamentarna stranka nakon izbora 2020. godine.
Nakon ujedinjenja Srpskog patriotskog saveza sa Srpskom naprednom strankom, 29. maja 2021. godine, izabran je za potpredsednika Glavnog odbora Srpske napredne stranke.
Osnivač je Humanitarne fondacije – Budi human koja je osnovana 2014. godine, a počela sa radom juna meseca. Fondacija Budi human bavi se prikupljanjem sredstava za pomoć deci, odraslima, ustanovama i udruženjima sa teritorije Srbije.
Fondacija Budi human je vrlo brzo nakon osnivanja izrasla u jednu od najkredibilnijih humanitarnih fondacija u regionu koja za cilj ima da pomogne u lečenju i obezbeđivanju neophodnih terapija, pre svega dece.
Postavljamo prioritete, a po meni to su, pre svega, deca
Od osnivanja do danas, kroz Humanitarnu fondaciju – Budi human prošlo je više hiljada korisnika, od kojih je najviše dece, a za koje je prikupljeno više desetina miliona evra.
U februaru 2016. godine sve medalje koje je osvojio u igračkoj karijeri je preko sajta Humanitarne fondacije – Budi human priložio aukcijskoj prodaji, a sav novac od prodatih medalja biće uplaćen za lečenja i terapije korisnika Fondacije.
Dobitnik je velikog broja priznanja za društveno-koristan i humanitarni rad, kojim su mu mnoge institucije u zemlji iskazale zahvalnost za sve što je u oblasti humanitarnog rada radio kao aktivni sportista, ali i za humanitarni rad kojim je intenzivnije i odgovornije nastavio da se bavi nakon igračke karijere.
U bogatoj klupskoj karijeri ima 21 trofej i to devet nacionalnih prvenstava od kojih je šest osvojio u Saveznoj republici Jugoslaviji, dva u Rusiji i jedno u Italiji. Osvajač nacionalnih kupova bio je devet puta, sa osvojenih sedam kupova SRJ i dva kupa Rusije. Tron Lige šampiona osvojio je jednom, kao i dva odličja u LEN kupu.
U periodu od 1996. do 2009. godine osvojio je 14 uzastopnih titula golgetera lige, šest puta u SRJ, pet u Italiji i tri puta u Rusiji.
Tokom klupske karijere postigao je 1.694 golova od kojih je najveći broj njih, čak, 924 postigao za klubove u SRJ, u italijanskoj ligi mrežu je pogodio 494 puta, a u Rusiji 276.
Klupske titule
Za nacionalni tim Jugoslavije kao sedamnaestogodišnjak prvi put je nastupio u decembru 1995. Od tada do 2008. godine igrao je za naš državni tim. Na samom početku reprezentativne karijere sa timom Jugoslavije osvojio je dva Juniorska prvenstva Evrope i to 1995. u Eslingenu, kao i 1996. godine u Istanbulu. Na oba takmičenja proglašen je za najboljeg igrača i strelca.
Prvo veliko takmičenje na kome je nastupio sa 18 godina za reprezentaciju Jugoslavije, bile su Olimpijske igre u Atlanti 1996. godine. Jedan je od retkih naših ekipnih sportista koji je četiri puta učestvovao na Olimpijskim igrama, osvojivši jednu srebrnu i dve bronzane medalje.
Sa reprezentacijom Jugoslavije, Srbije i Crne Gore, a kasnije i Srbije nastupao je na 22 sportske manifestacije, osvojio 20 medalja, od kojih pet na Evropskim prvenstvima, četiri na Svetskim i tri na Olimpijskim igrama. Najsjajnija odličja sa Svetkog kupa osvojio je dva puta, sa takmičenja Svetske lige ima ukupno pet medalja kao i zlato sa Mediteranskih igara održanih 1997. godine u Bariju.
Za nacionalnu selekciju postigao je 981 gol u ukupno 385 nastupa za nacionalni tim, dva puta je proglašen za najboljeg strelca Olimpijskih igara, četiri puta je bio najbolji strelac Svetskog prvenstva i, takođe, četiri puta najbolji strelac Evropskog prvenstva. Na takmičenjima Svetske lige najbolji strelac bio je četiri puta, dok je 2 puta ovu titulu poneo i sa Svetskih kupova.
Tokom reprezentativne karijere osam puta je biran u idealan tim na takmičenjima na kojima je učestvovao, i to tri puta na Evropskim i Svetskim prvenstvima kao i dva puta na Olimpijskim igrama.
Jedan je od najtrofejnijih i najuspešnijih sportista u istoriji srpskog sporta, koji je u celokupnoj igračkoj karijeri postigao, za sada nedostižnih, 2.675 golova. Najbolji je strelac svih vremena na prostorima bivše Jugoslavije.
Prvenstva
Ekipna i pojedinačna priznanja
Najbolji strelac
Rad u sportskim organizacijama
Pored trofejne vaterpolo karijere, doprinos srpskom sportu pružio je i kroz angažovanje u sportskim organizacijama. Predsednik vaterpolo kluba „Crvena zvezda“ bio je od 2003. do 2004. godine.
Nakon završetka igračke karijere u italijanskom klubu „Rari Nantes Savona“, za isti klub nastavlja da obavlja funkciju sportskog menadžera za evropska takmičenja u periodu od 2006. do 2014.godine.
Zahvaljujući izuzetnoj sportskoj karijeri nosilac je mnogobrojnih sportsko-društvenih priznanja te je, između ostalog, 2000. godine proglašen za sportistu godine Autonomne pokrajine Vojvodina.
Imao je tu čast da dva puta bude odlikovan Ordenom Nemanje prvog stepena za zasluge u predstavljanju države i njenih građana. Prvi put 2001. godine a zatim i 2004. godine.
Nagradu za najboljeg sportistu u izboru Olimpijskog komiteta Srbije i Crne Gore dobio je 2004., a godinu dana kasnije, 2005. godine, proglašen je za laureata Oktobarske nagrade Grada Beograda.
Više od decenije je važio za jednog od najboljih igrača sveta, a 2005. godine zvanično je proglašen za najboljeg svetskog vaterpolistu.
Najveće sportsko-društveno priznanje koje Sportski savez Srbije tradicionalno svake godine dodeljuje sportistima, sportskim savezima i stručnjacima koji su svojim rezultatima obeležili istoriju srpskog sporta i time afirmisali našu zemlju u svetu, Majska nagrada, dodeljena mu je 2008. godine.
U 2010. godini izabran je za trećeg najboljeg sportistu u 21. veku u izboru FINA.
Oktobra 2016. godine uručena mu je povelja za doprinos razvoju i radu Sportske akademije kao nagrada za najuspešnijeg studenta od osnivanja ove institucije.
Svetska federacija sporta i kulture sa sedištem u Mineapolisu (Minesota) jula 2017. godine proglasila ga je za najboljeg vaterpolistu „napadača” svih vremena. U tom izboru je osvojio 4.045 glasova što je još jedna potvrda njegove uspešne golgeterske karijere.
Nagradu „Najevropljanin“ za oblast politike u 2020. godini dodelila mu je Prva evropska kuća u Beogradu u decembru 2020. godine.